Boleten
Boleten zijn een omvangrijke groep paddestoelen. Binnen deze groep horen een aantal zeer bekende eetbare paddestoelen, waarvan het eekhoorntjesbrood (Boletus edulis) waarschijnlijk de bekendste is. Niet alle boleten zijn echter eetbaar en een aantal zijn zelfs giftig.
Boleten zijn vlezige zwammen die aan de onderkant van de hoed duidelijke buisjes hebben. Uit deze buisjes komen bij volwassen paddestoelen de spore. Boleten hebben een centrale steel. Veel boleten groeien in symbiose met bomen, ze vormen een soort schimmelwortel. Deze "schimmelwortel" beschermt de boom en zorgt voor de wateraanvoer voor de boom. De paddestoel zelf ontrekt aan de boom weer suikers en zetmeel om te groeien. Boleten zijn dan ook te vinden in de buurt van bomen.
|
Eekhoorntjesbrood, Boletus Edulis
Eekhoorntjesbrood is, zeker op culinair gebied, een zeer bekende paddestoel. De culinaire mogelijkheden van deze boleet zijn dan ook talrijk.
Kenmerken
Eekhoorntjesbrood heeft een halfbolvormige, dikvlezige, witachtige hoed. Wanneer de hoed rijpt wordt deze gewelfd en heeft een kleur die varieert van licht- tot kastanjebruin. Het oppervlak, is vooral bij nat weer, vaak iets vettig.
De buisjes van het eekhoorntjesbrood variëren van wit tot grijzig geel. De steel is meestal buikig (dikker en bol aan de onderkant). De steel heeft aan de bovenkant een lichte nettekening.
Vindplaatsen
Eekhoorntjesbrood groeit samen met een groot aantal soorten bomen, zoals eik en beuk. Eekhoorntjesbrood is vooral te vinden in bermen en bosranden op een zandige of lemen bodem. Vroeger kwam de soort ook in Nederlandse naaldbossen voor, maar tegenwoordig is ze daar bijna uit verdwenen door de vermesting van de bovenlaag.
|
Eekhoorntjesbrood
Boletus Edulis
|
Satansboleet, Boletus Santanas
De Satansboleet is giftig. Deze boleet wordt wel eens verward met de Gewone Heksenboleet. Deze laatste is niet giftig.
Kenmerken
De hoed van de Satansboleet is halfbolvormig, droog, viltig en heeft een lichte kleur met soms een groene schijn. De hoed kan tot 30 cm groot worden en de gehele paddestoel kan ongeveer 2 kilo wegen.
De buisjes van deze paddestoel hebben fijne poriën die jong geel en en later oranje tot oranje rood kleuren. Bij het breken kleuren ze blauw.
De steel is kort en gezet, onder de hoed geel en verder naar beneden rood; hij is doorgroefd met kleine adertjes.
Vindplaatsen
Deze boleet houdt van warme loofbossen en groeit voornamelijk onder beuken en eiken. In Nederland is hij zeldzaam.
|
Satansboleet
Boletus Santanas
|
Gele ringboleet, Suillus Grevillei
Deze boleet heeft weinig smaak en is, culinair gezien, niet erg interessant. Jonge exemplaren zijn wel geschikt voor gemengde schotels.
Kenmerken
De hoed van de Gele ringboleet heeft een oranje of goudgele kleur en wordt bij vochtig weer slijmerig. Bij jonge zwammen is de hoed halfbolvormig.
De buisjes zijn goudgeel tot olijfgeel en hebben nauwe poriën. Bij druk verkleuren de buisjes roestbruin.
De steel heeft een cilindrische vorm en heeft ongeveer de zelfde kleur als de hoed. Op de steel is een ring te vinden bij jonge zwammen het duidelijkst te zien is.
Vindplaatsen
Deze paddestoel komt voor bij Lariks in naald- en gemengde bossen op voedselarm zand en leem vooral langs paden en bosranden.
|
Gele ringboleet
Suillus Grevillei
|
|
|
|
|
